De Veda’s zegt het derde grondbeginsel van de Arya Samaj (vereniging van hen die naar nobelheid streven), zijn de boeken der ware kennis. Vervolgens zegt het beginsel dat het de voornaamste plicht is van alle Ariërs (nobele mensen, dus niet de volgelingen van wijlen Hitler) om ze te lezen, te onderwijzen, te horen en voor te dragen.
In mijn opvoeding was het bezoeken van de mandir waar de Vedische kennis verspreidt wordt een verplichte kost. Elke maand nam dada (oudere broer van vader) ons mee en wij luisterden braaf naar de pandits en de ouderen. Ik begreep niet alles, maar veel bleef wel hangen merkte ik later.
Wat ik achteraf gemist heb in de mandir was een heldere link tussen de ware en machtige kennis waarover tijdens de diensten gesproken werd en ons werkelijk bestaan in het Nederland van de jaren ’80 en ’90. De pandits en geleerden verzakten om de connectie te maken met ons dagelijks leven en de kennis die wij kunnen halen uit de Veda’s, haar mantra’s, leef en omgangsvormen.
Rond mijn 30e kwam ik na een zwerftocht in het Amsterdam van de jaren ’90 toch weer bij mijn dada, de heer Raghoebar Koesal, terecht met vragen over het leven. Hij heeft verschillende keren in India voor korte en lange tijd gewoond. In 1998 heb ik hem in Delhi bezocht. Hij heeft mij twee weken onder zijn hoede genomen en plaatsen als Rishikesh, Hardidwar en Tajo Mahalayo laten zien. In de middag was er ruimte voor vragen en discussie.
Dada werd in de gemeenschap ook aangesproken als Shastri. Een Shastri, afgeleidt van Shastra, is een persoon die steeds vragen stelt en de discussie wilt aangaan. De Shastra’s zijn ook onderdeel van de Vedische filosofie en kennis. Hier gaat het ook om vragen stellen. Dadaji gaf altijd aan dat door het stellen van vragen de mens wijzer kan worden, je slijpt met andere woorden je geest.
Niet iedereen was blij met hem, niet in de familie, maar ook niet de geleerden en pandits. Hij had een onfeilbare onthoudingsvermogen en zijn kennis van de Veda’s en mantra’s was hoog, waarschijnlijk in de top drie van Nederland en Suriname. Hij was ook een van de weinigen die kon citeren en wijzen waar in de Satyarth Prakash een bepaald onderwerp door Swami Dayanand wordt behandeld. Door zijn aanhoudende manier van doen heeft hij velen binnen de familie en daarbuiten uit de duisternis naar het licht van de Veda’s gebracht.
Langzamerhand is ook bij mij het voornemen ontstaan mijn eigen bijdrage te leveren in verspreiding van de Vedische kennis. Persoonlijk ben ik in staat geweest door deze kennis mijn eigen leven ten positieve te keren. Ik put kracht uit de voorschriften die erin te vinden zijn zoals de Yama’s en Niyama’s, universele leefregels en individuele leefregels die je helpen een richting te geven aan je bestaan.
Ruim 20 jaar geleden besloten dadan en ik de Satyarth Prakash in het Nederlands te vertalen. Hij las stukken in Hindi, ik las dan de Engelse vertaling en samen maakten we dan de Nederlandse vertaling. Met dada heb ik ongeveer 3 hoofdstukken vertaald. Hij heeft de totale vertaling niet meegemaakt, maar ik eer hem dat hij mij de kennis heeft bijgebracht van de Veda’s. De kennis geopenbaard door de Almachtige God. Ik draag deze vertaling dan ook aan hem op. Een ander mens, zijnde jou eigen kind of niet, de gift van kennis geven is als het geven van de nectar des levens.
Inmiddels ben ik bijna afgestudeerd als Raja Yoga docent waarin de theorie van de Vedische kennis de basis vormen voor de praktische en technische kant van Yoga zoals beschreven door Maharishi Patanjali in zijn Yoga Sutra’s. De Yoga Sutras vormen in het werk van Swami Dayanand een rode draad. Dat swami Dayanand vooreerst een Yogi was en daarna pas een hervormer en revolutionair wordt naar mijn mening te weinig belicht door geleerden en pandits. Door Yoga te doen, de praktische kant van de Vedische kennis, kan men komen tot veranderingen in het eigen leven, in het sociale leven en anderen inspireren. Als wij het hebben over Yoga dan deinzen de meesten al terug door het idee van lenigheid. Zij beseffen niet dat Yoga een levenswijze is die haar oorsprong vindt in de Vedische kennis. De houdingen, asanas, kunnen leiden tot lenigheid en niet andersom.
We kennen verschillende Yogavormen die men kan volgen:
Bhakti Yoga; hierbij is devotie aan God het belangrijkst. Men stelt dan het eigen leven ten dienste van de hogere macht. Door bijvoorbeeld te leven als brahmacharya in een klooster en de gemeenschap te dienen.
Jnana Yoga; is de Yoga van kennis, je gaat door het leven door je te richten op verkrijgen van hogere kennis. Bestudering van de geschriften is dan de voornaamste handeling.
Karma Yoga; karma betekent handelen, je doet onbaatzuchtig handelingen ten dienste van anderen.
Hatha Yoga; hier zijn de asanas wel een belangrijk onderdeel van de Yoga. Het is de derde trede in het achtvoudige pad van Patanjali.
Enkele jaren geleden zijn we in Almere gestart met een studiegroep bestaande uit vrienden die elkaar al wat langer kennen. Wij hadden allen vragen over het leven, wat is het leven, wat is de ziel, ie of wat is God, is God alwetend, almachtig, etc. Allerlei vragen over ons bestaan was de basis van de studiegroep. De antwoorden haalden wij uit de Satyarth Prakash. Het boek is uitputtend en geheel toepasselijk in het huidig leven als het om de grote levensvragen gaat. Deze ware en dierbare kennis willen wij met jullie delen.
Als je vragen hebt, dan kan je dat aan ons stellen. Door het schrijven van blogs trachten wij, wat, waarom en wie te beantwoorden. De blogs zullen gaan over onderwerpen uit de Vedische kennis, tenzij iemand een ander belangwekkende onderwerp wilt behandelen. Wij kijken ook uit naar jullie meningen, blogs en interesses. Schroom niet om ze te delen met ons!
Namaste,
Dew Koesal